Źródło przychodu z tytułu usług zarządczych

Fiskus akceptuje umowy B2B z powołanym członkiem zarządu pod pewnymi warunkami.

Przepisy podatkowe nie zabraniają aby osoba z zarządu spółki wykonywała czynności na rzecz spółki na podstawie powołania i jednocześnie prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą. Istotne jest aby wykonywane czynności nie były tożsame.

Organy skarbowe akceptują stanowisko, że jeśli umowa o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej nie pokrywa się czynnościami wykonywanymi na podstawie powołania, a więc nie dochodzi do zarządzania przedsiębiorstwem to umowa współpracy nie stanowi przychodów z kontraktu menedżerskiego lecz jest przychodem z tej działalności.

Podstawowym charakterem umów wymienionych w art.13 pkt 9 ustawy o PIT jest zarządzanie przedsiębiorstwem. Wedle cytowanego przepisu przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uznawane są za przychody z działalności wykonywanej osobiście a nie z pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanej w art.10 ust.1 pkt 3 ww. ustawy.

Wyjątek stanowią umowy o zarządzanie wykonywane przez kluczowe osoby m.in. na podstawie powołania. Wynagrodzenie powołanego członka zarządu otrzymane w związku z zarządzaniem przedsiębiorstwem zawsze stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście. Wynika to z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, który uznaje za przychody z działalności wykonywanej osobiście przychody otrzymywane przez osoby niezależnie od sposobu ich powołania należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub organów stanowiących osób prawnych.
Przepisy podatkowe nie ograniczają się do stwierdzenia, że umowy o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej muszą być zawierane wyłącznie z członkiem zarządu, który jest jednocześnie udziałowcem spółki dla której świadczy usługi. Członek zarządu z powołania nie musi być udziałowcem spółki, chodzi jedynie o fakt żeby usługi świadczone w ramach działalności gospodarczej nie obejmowały zarządzania spółką.

W przypadku gdy otrzymywane wynagrodzenie stanowi przychód ze źródła działalność wykonywana osobiście o której mowa w art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy płatnik ma obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy stosując koszty uzyskania przychodu w wysokości 250 zł miesięcznie, a jeśli te same przychody są uzyskiwane od więcej niż jednego podmiotu lub tego samego z kilku stosunków prawnych koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć 4500 zł za rok podatkowy. Przy poborze zaliczki płatnik stosuje najniższą stawkę podatku określoną w skali podatkowej oraz pomniejsza dochód o składki na ubezpieczenie zdrowotne. Członek zarządu nie ma prawa odliczenia składki zdrowotnej od podatku. Na wniosek osoby zarządzającej płatnik może obliczać i pobierać zaliczkę na podatek stosując wyższą stawkę podatku określoną w skali podatkowej.

Pismo z dnia 19 marca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn.0115-KDIT3.4011.809.2020.1.PS „należy wskazać, że w ramach umowy o świadczenie Usług doradczych nie nastąpi zlecenie zarządzania przedsiębiorstwem (Spółką). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą miały charakter ściśle doradczy (szczegółowo wskazany w opisanym zdarzeniu przyszłym). Tym samym, umowa o świadczenie Usług doradczych pozbawiona jest podstawowego elementu charakterystycznego dla umów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT.(…)Tym niemniej, przedmiotowa sytuacja nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż po pierwsze Wnioskodawca pełnić będzie funkcję członka zarządu w ramach powołania bez nawiązywania stosunku pracy oraz zakres Usług doradczych nie będzie się w żadnym momencie pokrywał z pełnieniem funkcji członka zarządu.”

Lidia Rubińska, Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO