Forma certyfikatu rezydencji nie przesądza o jego ważności

Forma certyfikatu rezydencji nie przesądza o jego ważności

Z art.5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że certyfikat rezydencji to inaczej zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez administrację podatkową państwa miejsca zamieszkania podatnika. Certyfikat rezydencji służy przede wszystkim płatnikowi podatku, a wniosek o jego wydanie składa sam podatnik. Przedłożenie certyfikatu rezydencji jest jednym z warunków umożliwiających płatnikom niepobieranie podatku lub jego pobieranie według stawki preferencyjnej, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Certyfikat należy przedstawić również na każde żądanie organów skarbowych. Przepisy nie określają jednolitego wzoru certyfikatu rezydencji podatkowej, nie musi on w swej treści zawierać nazwy „certyfikat rezydencji.” Jeżeli dokument wyda organ podatkowy danego państwa to istnieje pewność, że spełnia on warunki uznania go za certyfikat rezydencji. 

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 08 stycznia 2019 roku, Nr KDIL3-1.4011.427.2018.2.AG czytamy, że” (…) stanowi on dokument, w oparciu o który możliwe jest ustalenie, czy od należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1ww. ustawy (…) z uwzględnieniem art. 3 ust. 2a, 2b i 2d ustawy, dokonywanych na rzecz danego podatnika, powinien zostać pobrany przez płatnika podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku (tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) powinna zostać zastosowana.” Organ skarbowy potwierdza, że o formie certyfikatów rezydencji nie rozstrzyga definicja certyfikatu określona w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nazewnictwo oświadczenie lub klauzula certyfikacyjna, a także forma papierowa czy elektroniczna certyfikatu nie stanowi podstawy kwestionowania przez organy podatkowe poprawności dokumentu. W rzeczywistości każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. Kluczowym kryterium dla potwierdzenia miejsca zamieszkania podatnika jest uzyskanie takiego zaświadczenia (certyfikatu) od organu podatkowego państwa, w którym faktycznie mieszka. Podobne stanowisko rekomenduje orzecznictwo sądowe. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25.01.2018 roku, ISA/Sz 984/17 czytamy, że „zgodnie z prawem danego państwa istnieje możliwość uzyskania certyfikatu rezydencji podatkowej, zarówno w formie papierowej, jak i formie elektronicznej, natomiast obie formy wydawane są przez właściwy organ danego państwa i jednocześnie mają status równorzędny w porządku prawnym obowiązującym w tym państwie, to nie ma podstaw do kwestionowania ważności tak wystawionego certyfikatu rezydencji.”

Lidia Rubińska, "Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego, biegły sądowy"