Pojęcie usług ciągłych skłania do dyskusji

Usługi ciągłe obejmują zarówno usługi okresowe oraz usługi dokonywane w ramach stałych umów o współpracę.

Usługa ciągła, o której mowa w art.19a ust.3 i 4 ustawy o VAT oznacza usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń i którą uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu płatności rozliczenia lub usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem nie upływają terminy płatności lub rozliczeń. Taką usługę uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Powyższy przepis ma zastosowanie także do dostaw towarów.

Zakres pojęcia usług ciągłych rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2019 roku, sygn. IFSK 971/17. W ocenie sądu usługi ciągłe należy definiować w oparciu o cel wynikający z art.64 Dyrektywy 112. Zatem powinny one obejmować świadczenia ciągłe oraz świadczenia wykonywane na podstawie stałej umowy współpracy, w ramach której ustalono następujące po sobie terminy płatności. W pojęciu tym nie mieszczą się usługi świadczone w sposób ciągły i wszelkie inne usługi powtarzające się, o ile tylko strony zdecydują się na rozliczanie ich lub opłacanie w okresach rozliczeniowych. Dostawy o charakterze ciągłym mogą składać się z pojedynczych dostaw, jednak powinny być one ze sobą powiązane w jakąś ciągłość, a także przyjęto dla nich konkretnie ustalone okresy rozliczeniowe.

Zdaniem sądu sam fakt powtarzalności świadczeń i wola stron ustalenia terminów płatności są niewystarczające dla przyjęcia ciągłości świadczeń w rozumieniu art.19a ust.3 ustawy o VAT.

NSA nie zgadza się także z linią orzeczniczą sądów I instancji, że o usługach ciągłych można mówić tylko wtedy gdy poszczególnych czynności usługodawcy nie sposób wyodrębnić, a więc nie można określić kiedy kończą się pewne świadczenia, a kiedy rozpoczynają się następne.

W efekcie usługi ciągłe to takie, które mogą składać się z pojedynczych dostaw ale ze stosunku zobowiązaniowego musi wynikać, że są one ze sobą powiązane i strony ustaliły dla nich terminy płatności lub okresy rozliczeniowe.

Lidia Rubińska Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO