Konwencja MLI może mieć wpływ na miejsce opodatkowania

Posiadanie polskiego obywatelstwa nie oznacza, że osoba fizyczna musi płacić podatek w Polsce.

Zgodnie z polską ustawą o PIT polskim rezydentem podatkowym jest osoba fizyczna, która przebywa w Polsce ponad 183 dni w roku podatkowym lub posiada w Polsce centrum interesów życiowych. Ocena rezydencji podatkowej osoby fizycznej każdorazowo wymaga analizy okoliczności dotyczących powiązania z danym państwem.

W praktyce przyjmuje się pogląd, że gdy osoba fizyczna wyjechała na stałe za granicę razem ze swoją rodziną to nie jest już polskim rezydentem podatkowym. Natomiast jeżeli osoba fizyczna wyjeżdża do pracy za granicę na krótki okres i wraca do Polski, przebywa tu jej rodzina, to jako polski rezydent podatkowy podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. O tym gdzie podlega się opodatkowaniu decyduje miejsce zamieszkania, a więc tzw. rezydencja podatkowa.

Należy zwrócić uwagę, że polskie przepisy podatkowe w zakresie m.in. miejsca opodatkowania dochodów osób fizycznych stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Umowy te jednak mogą być modyfikowane przez przepisy Konwencji MLI, tzw. Konwencja wielostronna implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. Zgodnie z jej postanowieniami Konwencja modyfikuje wszystkie Umowy Podatkowe, do których ma zastosowanie. Przepisy Konwencji są stosowane przez każde Umawiające się Państwo w odniesieniu do Umowy Podatkowej do której Konwencja ma zastosowanie, a więc w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła oraz w odniesieniu do pozostałych podatków. Należy wskazać, że przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W kwestii zastosowania Konwencji MLI oraz momentu  obowiązywania  jej przepisów wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 lutego 2020 r., sygn. VIII SA/Wa 843/19 zgodnie z którym „ z literalnego brzmienia przepisu art. 35 ust. 1 Konwencji MLI wynika, że przepisy Konwencji będą stosowane przez każdą jurysdykcję (stronę umowy) w odniesieniu do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła, od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób nie mających miejsca zamieszkania lub i siedziby na terytorium państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie, a więc w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.”

Lidia Rubińska, Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO